Çocuklarda Kaygı Duygusu

Çocuklarımızın hayatını yönlendiren ve onlar için dönüm noktası olan, gelecekleri etkileyen bir takım sınavlara girmektedirler. Bu sınavlarda başarıyı yakalamak için çabalarlar. Zira üzerilerindeki gerek sosyal baskı gerekse aile baskısı çocuklarda sadece başarılı olma zihniyetine odaklaştırır. Özellikle ailesi tarafından uygulanan “en iyisini kazanacaksın” baskısı çocukta otomatikman kaygı duygusuna yol açar.

Sınavlarına hazırlanırken çocuğun içindeki kazanma kaygısı aslında onu birçok yönden olumsuz etkilemektedir. Ders çalışırken, uyurken, yemek yerken, insanlarla iletişim halindeyken aklının hep bir köşesinde o kaygı olduğu için sürekli olarak çocukta bir dağınıklık, dalgınlık, dikkatsizlik, plansızlık ve tedirginlik gibi daha çok sayabileceğimiz olumsuz davranışlar ve haller ortaya çıkacaktır. Çünkü “sen kazanmalısın, yapmalısın, başarmalısın, yapacaksın, kazanacaksın” gibi çocuğa uygulanan emri vaki sözler onun beyninde tek bir odak noktası oluşturur. Bu yüzden beynini diğer işlerine vermekte zorlanacaktır. Beyne uygulanan bu tür stresli eylemler bilhassa çocukta aşırı etki altında kalmasına sebep olurken kaygı oranını artırır. Kaygının birlikte getirdiği derse odaklanma, öğrenilen şeyi unutma, sınav esnasında yapabileceği soruların cevaplama yöntemlerini hatırlayamama gibi olumsuzluk olacaktır.

Çocukta oluşan bu tür kaygılar sadece sınavda başarısızlığı değil kişisel gelişimi de olumsuz etkileyecektir. İletişim kurmak istediğinizde ya tepkisizlik yâda asilik gibi belirtiler olacaktır. Günlük bir iletişim kurmak istediğinizde kendisine soru sorulmasını istemediğini, daha fazla konuşmak istemediğini, birden fazla insanla aynı ortamda durmak istemediğini göreceksiniz. Sürekli ders çalışmak, sorular çözmek gerektiğini düşünecektir. Çünkü kaygı onda kazanamama duygusunu öne çıkaracaktır. Hal böyle olunca kaygı onda başarısızlık psikolojisi oluşturacak ve sadece sınav için çalışması gerektiğine odaklanacaktır. Kaygı denilen duygu bu tür olumsuzlukları getirdiği gibi aslında onun hayatını yönlendirecek olan “sınavı kaybetme” başarısızlığını getirecektir.

Çocuklarımızı başarısızlığa iten kaygı denilen duyguyu onlara yaşatmamak için onlara destek olmalı, olumlu duygular aşılanmalıdır. Onların başarması için gerekli maddi destek sağlandıktan sonra özgüvenlerini kaybetmemeleri için motive edecek sosyal aktivitelere belli zaman aralıklarında katılmalarını sağlamak, motive edici sohbetlerde bulunmak, kendilerine zaman ayırması gerektiğini onlara fark ettirmek aslında onlar için en büyük kaygıyı yenme yöntemleri olacaktır.